Malawi, ik heb er geen andere woorden voor

Voor de registratie van de Doingoood auto heb ik een RoadTraffic pasje nodig. Ik heb me laten uitleggen waar het kantoor van Road Traffic zit en met mijn paspoort in mijn tas loop ik het kantoor in. (ze hoeven je rijbewijs niet te zien vreemd genoeg)
Iemand achter de balie zit met haar oortjes in endruk met haar tablet in de weer.
Ik vraag haar waar ik moet zijn om de betreffende pas aan te vragen.
‘Sorry, we don’t have power and we don’t have forms anymore.’
Ok, geen stroom, daar kan ik me wat bij voorstellen want daar heeft heel Malawi last van, maar als je niet eens aanvraag formulieren hebt?
‘Ok, en nu dan?’
Twee opties; wachten tot de stroom terug is of naar Road Traffic in CityCentre.
Ik vraag of ze naar het kantoor in CityCentre wil bellen om te vragen of ze daar wél stroom en formulieren hebben.
Dat vindt ze niet nodig (of ze heeft geen beltegoed meer) en ze beweert dat ze me daar zeker helpen.
Het blijkt volledig te kloppen.
Nadat ik alles heb ingevuld, alle vingerafdrukken zijn afgenomen en er een foto van mij gemaakt is moet ik naar de volgende balie waar de dame in kwestie (ook met oortjes in) op een gegeven moment aan mij vraagt waarom ik deze pas nodig heb.
Nou, omdat ik een auto wil kopen en die op mijn naam wil zetten .
‘Heb je de auto al gekocht of moet je die nog kopen?’
‘Uhm, die moet ik nog kopen…’ (nouja, de auto is al wel gekocht maar het leek me niet verstandig om dat te zeggen, want zonder deze pas kun je geen auto op je naam zetten en daarmee officieel geen eigenaar van een auto zijn.)
Blijkt niet te kloppen. Je kunt deze pas alleen aanvragen als je de auto al gekocht hebt. Geen idee hoe je de auto dan op je naam zet als je deze pas niet hebt.
Jammer, dan heb ik verkeerd gedacht blijkbaar. Ik haal mijn schouders een beetje op, kijk haar aan zoals ze mij ook zo vaak aan kijken, tsja, dan weet ik het ook niet?
Ze gaat echter door met het invoeren van informatie en geeft me uiteindelijk een rekening die ik moet betalen.
‘You pay.’
'Ok, waar?
‘De bank.’
‘Ok, welke bank?’
‘NBS Bank.’
‘Prima, waar is die bank?’
‘Achter dit gebouw.’
‘Dankjewel, ik ga het zeker vinden.’

Bij de bank moet ik op de rekening die ik heb gekregen, invullen hoeveel ik wil betalen.
Ok, dat is nieuw voor mij. Meestal moet je betalen wat op de rekening staat, maar nu mag ik het zelf bepalen?
Ik snap het even niet. Ik wil gewoon betalen wat ik moet betalen. Dat bedrag staat duidelijk op de rekening, wat willen ze dat ik doe dan?
De dame achter de balie laat me het voorbeeld zien. Ik moet blijkbaar met zwarte pen invullen dat ik ook echt het bedrag wat op de rekening staat wil/ ga betalen.
Aha, natuurlijk. Begrepen!
Bedankt voor uw geduld en mijn excuus dat ik deze vorm van logica niet kan volgen.

Dan de grap van de dag.
Ik sta voor de zoveelste keer in de rij voor het pinautomaat om geld te pinnen.
Sta ik achter het automaat en verschijnt er op het scherm de volgende tekst;
‘No cash available. Do you want an other transaction?’

Geloof me, ik heb spijt dat ik al deze dagelijkse dingen niet veel vaker opgeschreven heb. Wat een land en wat een continent! Na al mijn jaren in Kenia, Zuid-Afrika en Malawi kan ik nog steeds niet stoppen met mij te verbazen.

Malawi, ik heb er geen andere woorden voor.

Liefs,
Janneke